. Wygrywamy z Litwą 1:0 po bramce Roberta Lewandowskiego.

Król strzelców ligi 2010 roku, latem odszedł do Borussii Dortmund. Z niemieckim klubem już w pierwszym sezonie został mistrzem, ugruntował swoją pozycję w Bundeslidze jako jeden z najlepszych strzelców w Europie i grał w najbardziej prestiżowych rozgrywkach kontynentalnych, czyli Lidze Mistrzów. Po zdobyciu czterech trofeów z Borussią i zdobyciu tytułu króla strzelców mistrzostw Niemiec, Lewandowski dołączył do Bayernu Monachium w 2014 roku.

W 2020 roku Lewandowski wyróżniał się szczególnie tym, że był królem strzelców mistrzostw Niemiec, Pucharu Niemiec i Ligi Mistrzów, zdobywając łącznie 59 goli w całym sezonie i zajmując pozycję króla strzelców we wszystkich rozgrywkach, w których brał udział.

W tym samym roku Robert Lewandowski zdobył nagrodę FIFA dla najlepszego piłkarza roku, wyprzedzając legendarnych Cristiano Ronaldo i Lionela Messiego, i zastąpił Argentyńczyka. Jest pierwszym w historii polskim piłkarzem, który zdobył tę nagrodę. Robert dwukrotnie zdobył Europejski Złoty But, w każdym sezonie nagradzając najlepszego strzelca Europy we wszystkich mistrzostwach.

Biografia
Młodość i szkolenie
Robert Lewandowski jest synem Krzysztofa Lewandowskiego i Iwony Lewandowskiej[3]. Piłka nożna odkrył w Lesznie, podwarszawskiej wsi, wraz z ojcem, byłym zawodnikiem Hutnika Warszawa, odpowiedzialnym wówczas za treningi w Partyzant Leszno[4]. W 1997 roku rodzice zapisali go do międzyszkolnego ośrodka sportowego Varsovia Warszawa[4]. Trenował wówczas na zrujnowanym boisku, położonym bardzo blisko stadionu Kazimierza Sosnkowskiego[4], na terenie Polonii Warszawa.

Na początku 2005 roku Robert Lewandowski opuścił Warszawę i dołączył do regionalnego klubu Delta Varsovie[4]. Zagrał tam kilka meczów i strzelił cztery gole w czwartej lidze[5]. Na krótko przed rozpoczęciem sezonu 2005-2006 związał się z Legią Warszawa, czołowym klubem w mieście i kraju, i dołączył do jej rezerwowej drużyny. W III lidze miał pewne trudności z ugruntowaniem się i strzelił zaledwie dwa gole[6] w drużynie, która plasowała się na dole rankingów[7] i która ostatecznie wykluczyła go z grupy[8]. Jego matka, kilka lat wcześniej siatkarka I ligi, widząc, że jej syn jest w złej kondycji, wykorzystała swoje znajomości, aby znaleźć mu nowy klub[4].

Debiut zawodowy w Pruszkowie (2006-2008)
Latem 2006 roku Robert Lewandowski dołączył do Znicza Pruszków, który na zabezpieczenie swoich usług wydał pięć tysięcy złotych[4]. Przyjazd ułatwiła mu matka, która trenowała miejską drużynę siatkówki i utrzymywała kontakty[4]. Występujący w tej samej lidze i tej samej grupie regionalnej [Przypis 1] młody Polak przeżywa zupełnie inny sezon, w klubie o znacznie większych ambicjach, bo ma silne wsparcie swojej gminy. Rzeczywiście, dzięki pomocy kolegów z drużyny, takich jak Radosław Majewski, Lewandowski z piętnastoma golami został królem strzelców pierwszej grupy III ligi i uzyskał awans do wyższej ligi, a Znicz Pruszków plasuje się z wygodną przewagą na szczycie klasyfikacji generalnej.

W czerwcu 2007 roku liderzy ŁKS-u, polskiego klubu pierwszoligowego, zaproponowali jemu i jego koledze z drużyny Bartoszowi Wiśniewskiemu próbę w grupie zawodowej. Obaj zawodnicy chcieli jednak bezpośrednio podpisać kontrakt i dlatego odrzucili propozycję Łódzkiego Klubu Sportowego[9].

Pozostając w Pruszkowie, Lewandowski w sezonie 2007-2008 odkrył drugą ligę i uderzał jeszcze mocniej pod względem statystycznym. Strzelił dwadzieścia jeden razy, po raz kolejny zasiada w rankingu specyfiki. Czwarty najlepszy atak w lidze, Znicz Pruszków jest blisko